2 Et victimas declinastis in profundum; et ego eruditor omnium eorum.
3 Ego scio Ephraim, et Israel non est absconditus a me: quia nunc fornicatus est Ephraim; contaminatus est Israel.
4 Non dabunt cogitationes suas ut revertantur ad Deum suum, quia spiritus fornicationum in medio eorum, et Dominum non cognoverunt.
5 Et respondebit arrogantia Israel in facie ejus, et Israel et Ephraim ruent in iniquitate sua: ruet etiam Judas cum eis.
6 In gregibus suis et in armentis suis vadent ad quaerendum Dominum, et non invenient: ablatus est ab eis.
7 In Dominum praevaricati sunt, quia filios alienos genuerunt: nunc devorabit eos mensis, cum partibus suis.
8 Clangite buccina in Gabaa, tuba in Rama; ululate in Bethaven, post tergum tuum, Benjamin.
9 Ephraim in desolatione erit in die correptionis; in tribubus Israel ostendi fidem.
10 Facti sunt principes Juda quasi assumentes terminum; super eos effundam quasi aquam iram meam.
11 Calumniam patiens est Ephraim, fractus judicio, quoniam coepit abire post sordes.
12 Et ego quasi tinea Ephraim, et quasi putredo domui Juda.
13 Et vidit Ephraim languorem suum, et Juda vinculum suum; et abiit Ephraim ad Assur, et misit ad regem ultorem: et ipse non poterit sanare vos, nec solvere poterit a vobis vinculum.
14 Quoniam ego quasi leaena Ephraim, et quasi catulus leonis domui Juda. Ego, ego capiam, et vadam; tollam, et non est qui eruat.
15 Vadens revertar ad locum meum, donec deficiatis, et quaeratis faciem meam.