1 In lectulo meo, per noctes, quaesivi quem diligit anima mea: quaesivi illum, et non inveni.

² Surgam, et circuibo civitatem: per vicos et plateas quaeram quem diligit anima mea: quaesivi illum, et non inveni.

³ Invenerunt me vigiles qui custodiunt civitatem: Num quem diligit anima mea vidistis?

⁴ Paululum cum pertransissem eos, inveni quem diligit anima mea: tenui eum, nec dimittam, donec introducam illum in domum matris meae, et in cubiculum genetricis meae.

⁵ [Sponsus.] Adjuro vos, filiae Jerusalem, per capreas cervosque camporum, ne suscitetis, neque evigilare faciatis dilectam, donec ipsa velit.

⁶ [Chorus.] Quae est ista quae ascendit per desertum sicut virgula fumi ex aromatibus myrrhae, et thuris, et universi pulveris pigmentarii?

⁷ En lectulum Salomonis sexaginta fortes ambiunt ex fortissimis Israel,

⁸ omnes tenentes gladios, et ad bella doctissimi: uniuscujusque ensis super femur suum propter timores nocturnos.

⁹ Ferculum fecit sibi rex Salomon de lignis Libani;

¹⁰ columnas ejus fecit argenteas, reclinatorium aureum, ascensum purpureum; media caritate constravit, propter filias Jerusalem.

¹¹ Egredimini et videte, filiae Sion, regem Salomonem in diademate quo coronavit illum mater sua in die desponsationis illius, et in die laetitiae cordis ejus.