ionbible.com

Psalmi 139


1 In finem. Psalmus David.

Eripe me, Domine, ab homine malo; a viro iniquo eripe me.

Qui cogitaverunt iniquitates in corde, tota die constituebant praelia.

Acuerunt linguas suas sicut serpentis; venenum aspidum sub labiis eorum.

Custodi me, Domine, de manu peccatoris, et ab hominibus iniquis eripe me. Qui cogitaverunt supplantare gressus meos:

absconderunt superbi laqueum mihi. Et funes extenderunt in laqueum; juxta iter, scandalum posuerunt mihi.

Dixi Domino: Deus meus es tu; exaudi, Domine, vocem deprecationis meae.

Domine, Domine, virtus salutis meae, obumbrasti super caput meum in die belli.

Ne tradas me, Domine, a desiderio meo peccatori: cogitaverunt contra me; ne derelinquas me, ne forte exaltentur.

10 Caput circuitus eorum: labor labiorum ipsorum operiet eos.

11 Cadent super eos carbones; in ignem dejicies eos: in miseriis non subsistent.

12 Vir linguosus non dirigetur in terra; virum injustum mala capient in interitu.

13 Cognovi quia faciet Dominus judicium inopis, et vindictam pauperum.

14 Verumtamen justi confitebuntur nomini tuo, et habitabunt recti cum vultu tuo.